امامت در قرآن
چرا در قرآن، اشارۀ صریحی به ولایت علی و بقیۀ ائمه، ازجمله حضرت مهدی نشده است و چه دلایلی بر ادامۀ ولایت پس از ختم نبوت وجود دارد؟
اینطور نیست که خداوند برای معرفی اولیای خود و رهبران جامعه، تنها باید نام آنها را در کتاب آسمانی (قرآن) ذکر کند، بلکه با مراجعه به قرآن، خواهیم دید که قرآن برای معرفی شخصیتهای الهی به سه شیوه عمل میکند:
1. معرفی با اسم:
پیامبر گرامی در انجیل از طریق اسم برای آیندگان معرفی شده است:
وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ؛
بشارت دهندۀ پیامبری هستم که پس از من میآید و نام او احمد است.
خداوند، گاهی پیامبران خود را با نام، مورد خطاب قرار میدهد:
یَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ؛
ای داوود! ما تو را در روی زمین جانشین قرار دادیم.
قرآن در مواردی از پیامبر اسلام به اسم یاد میکند:
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ؛
محمد پیامآوری بیش نیست که پیش از او نیز پیامبرانی بودهاند.
2. معرفی با عدد:
روش دیگر، معرفی با عدد است. قرآن کریم، نقبای (مراقبان) بنیاسرائیل را با عدد معرفی کرده است؛ آنجا که میفرماید:
وَلَقَدْ أَخَذَ اللهُ مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمْ اثْنَیْ عَشَرَ نَقِیبًا؛
خداوند از بنیاسرائیل پیمان گرفت و از آنان دوازده مراقب برانگیخت.
گروهی که طبق گزینش حضرت موسی قرار شد به کوه بروند، در قرآن با عدد معرفی شدهاند:
وَاخْتَارَ مُوسَی قَوْمَهُ سَبْعِینَ رَجُلًا لِمِیقَاتِنَا؛
موسی از قوم خود، برای میقات ما هفتاد نفر را برگزید.